چتر کانون برای همه کودکان گسترده است

مدیرعامل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان با اعلام اینکه برای هفته ملی کودک برای کودکان در همه شهرها و شهرستان‌های ایران برنامه‌هایی درنظر گرفته شده‌است، گفت: در هفته ملی کودک برای کودکان در بهزیستی، کودکان استثنایی و سایر کودکان برنامه‌هایی درنظر گرفته شده‌است.

به گزارش خبرنگار کتاب ایران اکونومیست، نشست رسانه‌ای هفته ملی کودک ۱۲ مهر در سالن کنفرانس مرکز آفرینش‌های فرهنگی هنری کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان برگزار شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در این نشست حامد علامتی مدیرعامل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، ابوالقاسم سلیمانی مدیرکل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون و دبیر هفته ملی کودک، محمدرضا کریمی صارمی معاون تولید کانون و محمود مروج معاون فرهنگی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان حضور داشتند.

حامد علامتی کودکان را ارزشمندترین سرمایه ملی هر جامعه‌ای اعلام کرد و ادامه داد: کانون پرروش فکری کودکان و نوجوانان امانتدار این سرمایه ملی است. کانون خانه آن‌ها محسوب می‌شود و با اتکا به مربیان دلسوز خود در حوزه فرهنگی، ادبی و هنری همواره محل پرورش فکر و اندیشه کودکان و نوجوانان سرزمین بود.

مدیرعامل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ادامه داد: هفته ملی کودک بهانه‌ای است برای اینکه توجه مسئولان، رسانه و جامعه به حوزه کودک معطوف شود. این هفته می‌تواند تلنگری برای مردم باشد تا به حوزه کودک توجه بیشتری داشته باشند، مسئولان، مردم جامعه و همه مسئولیت داریم. معطوف کردن توجه مسئولان، مردم، جامعه و خانواده نسبت به مسائل و نیازهای کودکان جز اهداف اصلی هفته ملی کودک است.

برنامه‌هایی برای کودکان در بهزیستی و کودکان استثنایی

علامتی با تاکید بر اینکه کودکان مخاطب شماره یک کانون در هفته ملی کودک هستند، گفت: همچنین اولیای دانش‌آموزان و مربیان از اقداماتی که در این هفته انجام می‌شود، بهره‌مند خواهندشد. برنامه‌ها در ۳۱ استان و همچنین در شهرستان‌ها با استفاده از مینی‌بوس‌های سیار انجام خواهدشد.

به گفته مدیرعامل کانون، شورای سیاست‌گذاری هفته ملی کودک متشکل از همه سازمان‌ها و نهادهایی است که در این حوزه فعالیت می‌کنند. آموزش پروش، حوزه هنری، سازمان محیط زیست و... در این هفته فعال خواهندبود. این هفته باعث شده در دستگاه‌های مختلف کارهای خوبی انجام شود، در همه سطوح برنامه‌ریزی انجام شده و تنوع فعالیتی درنظر گرفته شده‌است. همچنین برای کودکان در بهزیستی و کودکان استثنایی برنامه‌هایی درنظر گرفته شده‌است، سعی شد چتر کانون برای همه کودکان گسترده باشد.

برنامه‌های کانون برای هفته ملی کودک

علامتی در تشریح برنامه‌های کانون در هفته ملی کودک، توضیح داد: نخستین برنامه ملی، مراسم افتتاحیه هفته ملی کودک خواهدبود. نمایشگاهی از فعالیت‌های کانون (۶۰ فعالیت) برنامه‌ریزی شده‌است، این اقدامات در قالب نمایشگاه در اختیار کودکان قرارخواهدگرفت. برپایی کارگاه‌های فرهنگی، هنری، علمی و دینی در دستور کار کانون قرار گرفته است. در این هفته ۲۰ مهرماه از مجموعه سه جلدی پیامبر مهربانی با حضور نویسندگان رونمایی خواهدشد. در کنار نمایشگاه تئاتر، نمایش و ... برگزار خواهدشد، برنامه‌هایی در پارک لاله انجام خواهدشد.

او ادامه داد: چهار نشست تخصصی با نام کودک، نوجوان و سازندگی تمدنی، کودک نوجوان و رسانه و کودک و نوجوان و توسعه پایدار انجام خواهدشد. دو نشست تخصصی فراسو در حوزه کودکان، نشست تخصصی با حضور کارگردان‌ها برای فیلم اقیانوس پشت پنجره، آموزش مراحل تولید کتاب از دریافت اثر ویراستاری تا صفحه‌آرایی در مراکز برگزار خواهدشد. دیدار با تصویرگران، نویسندگان و ...، برگزاری کارگاه آموزش عروسک‌سازی، میزبازی بندک، بازی رومیزی سیمرغ، نمایش عروسک‌های نمدی، استقرار میز مشترک با سایر حوزه‌ها برای ارائه بسته مناسب، نمایش آنلاین فیلم سینمایی و تئاتر کودک در پورتال کانون، عیادت از کودکان بستری در بیمارستان‌ها، فعالیت تماشاخانه‌های سیار در مناطق محروم و روستاها بخشی از فعالیت‌های کانون در هفته ملی کودک است.

عضویت رایگان در کانون در هفته ملی کودک

علامتی در اعلام برنامه‌های کانون در هفته ملی کودک ادامه داد: در هفته ملی کودک مراکز به صورت رایگان عضو خواهندپذیرفت، برنامه‌های هدفمند، آموزنده و پرنشاط در مراکز فرهنگی و هنری اجرا خواهدشد، ۱۰۰ اجرا در قم، یزد، بوشهر، سمنان و ... برگزار خواهدشد. کانون حدود هزار شعبه در سراسر کشور دارد که در سه حوزه فرهنگی، هنری و ادبیات فعالیت می‌کند.

مدیرعامل کانون افزود: در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان علاوه بر اینکه از دستگاه‌های رسمی بهره خواهیم برد، گروه‌های رسمی و حلقه‌های میانی اجرا کننده هفته کودک در کانون فعال خواهندبود. هفته ملی کودک آغازگر برنامه‌های کانون در طول سال پیش‌رو خواهدبود. در این هفته دبیرخانه علمی دائمی را تاسیس خواهیم کرد و هر سه ماه یکبار جلسات آن برگزار می‌شود؛ دبیرخانه وظیفه پشتیبانی از فعالیت‌های کانون را خواهدداشت تا برنامه‌ها مستمر باشند. بنابراین هفته ملی کودک آغازگر برنامه کودکان خواهدبود و گروه‌های مردمی و جهادی در این حوزه فعالیت خواهند کرد.

به گفته او کانون با رویکرد جدیدی که دارد برای خروج از تصدی‌گری به سمت تولید حرکت خواهدکرد، امروز حوزه کودک نیازمند هماهنگی و هم‌افزایی است و هفته ملی زمان مناسبی برای این اقدامات است.

علامتی با اشاره به اینکه رسانه یکی از اضلاع کار تربیتی در حوزه کودک است، بیان کرد: ضلع دیگر خانواده و یک ضلع هم جامعه است. اصل کار کانون پرورش فکری است که با کتاب اتفاق می‌افتد. قرار است در دل مدارس در همکاری با آموزش و پرورش کتاب توزیع شود.

امید است پیشنهد واگذاری کانون منتفی شود

مدیرعامل کانون درباره امکان واگذاری کتابخانه‌های کانون به سازمان یا نهاد دیگر بیان کرد: موضوع واگذاری کتابخانه‌های کانون پیشنهاد بود و تا به امروز در جایی تصویب و تایید نشده است. اولا به شدت مخالف این پیشنهاد هستیم و پیشنهادهای خود را قانونی و مکتوب به مرجع رسیدگی کننده به پیشنهاد ارائه کردیم. همچنین وزیر آموزش و پرورش مخالفت خود را به صورت مکتوب اعلام کرد. در صدد تشکیل کمیسیون مربوطه هستیم و امیدوارم با ادله قانونی، بتوانیم هم‌افزایی خوبی داشته‌باشیم و امید است این پیشنهاد منتفی شود.

علامتی درباره تعداد عضو کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، بیان کرد: آمارهای قبلی را قبول ندارم. تعداد اعضای کانون از اول فروردین ۱۴۰۱ تا پایان شهریور ۱۴۰۱ حدود ۲۲۰ هزار نفر است. در کانون زبان ۲۸۰ هزار عضو داریم. در تلاش برای افزایش کیفی و کمی فعالیت‌های کانون برای کودکان هستیم. امروز همه کسانی که دغدغه کار کودک دارند، باید درگیر باشند.

او افزود: هرکسی در حوزه کودک و نوجوان فعالیت می‌کند، مشروط به اینکه مشروعیت لازم را داشته‌باشد، او را معرفی می‌کنیم، البته به این معنی نیست که همه را معرفی می‌کنیم، کارشناسان حوزه کودک و نوجوان نظر می‌دهند و بر این اساس انجام می‌شود.

روزشمار هفته ملی کودک

ابوالقاسم سلیمانی مدیرکل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون و دبیر هفته ملی کودک درباره روزشمار هفته ملی کودک در سال ۱۴۰۱ اعلام کرد: ۱۶ مهر روز کودک صلح، بازی و نشاط، ۱۷ مهر روز کودک، حقوق اجتماعی، آموزش، امنیت و سلامت، ۱۸ مهر روز کودک، رسانه، فناوری‌های نوین، ۱۹ مهر روز کودک، هویت ملی، نام‌آوران و قهرمانان ملی، ۲۰ مهر روز کودک، کتاب، ادبیات خلاقیت هنری، ۲۱ مهر روز کودک، محیط زیست، میراث فرهنگی و گردشگری و ۲۲ مهر روز کودک، خانواده، اخلاق و مهرورزی است.

پخش هفت فیلم به صورت رایگان رد فضای مجازی

محمدرضا کریمی صارمی فیلم و تئاتر را یکی از ابزارها برای جذب مخاطب اعلام کرد و افزود: در هفته ملی هفت فیلم به صورت رایگان در فضای مجازی ارائه خواهدشد. تئاترهایی را به شکل ویدیویی ضبط کردیم و مراکز می‌توانند آن‌ها را اجرا کنند.

معاون تولید کانون با اعلام اینکه کانون هفت تماشاخانه سیار دارد، ادامه داد: این تماشاخانه‌ها در مناطق مرزی و کم‌برخوردار به اجرای تئاتر و نمایش معرفی کتاب، سرزمین و شخصیت‌های منطقه می‌پردازند. آن‌ها برای کتابخانه‌ها عضوگیری می‌کنند، یعنی کانون‌هایی متحرک هستند برای مناطقی که مراکز کانون وجود ندارد. هر روز یک انیمیشن در کنار فیلم و تئاتر اجراخواهدشد.

مسئولان کانون به کودکان علاقه دارند

محمود مروج علاقه مسئولان کانون به کودکان را نقطه قوت این موسسه اعلام کرد و ادامه داد: مخاطبان کانون، کودکان و نوجوانان هستند و هرکجای ایران مخاطبان را دوست داریم. کودکان در فضای کانون نظر می‌دهند، فضای اندیشه، گفت‌وگو و اطلاع‌رسانی باز است.

معاون فرهنگی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ادامه داد: کانون بیش از هزار مرکز ثابت و خاص دارد، مراکز کتابخانه و فراتر از کتابخانه است، مرکز فرهنگی و هنری علاوه بر اینکه کتابخانه است، مرکزی با نشاط است و به تناسب نیاز و خواست کودکان در فضای با نشاط تعریف می‌شود.

  منبع: خبرگزاری ایرنا برچسب ها: کانون پرورش فکری کودکان ونوجوانان ، ادبیات کودک و نوجوان ، هفته ملی کودک

منبع: ایران اکونومیست

کلیدواژه: کانون پرورش فکری کودکان ونوجوانان ادبیات کودک و نوجوان هفته ملی کودک کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان کانون در هفته ملی کودک درنظر گرفته شده برنامه های کانون فعالیت های کانون مدیرعامل کانون برنامه هایی برای کودکان کودک و نوجوان مهر روز کودک برنامه ها حوزه کودک

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت iraneconomist.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران اکونومیست» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۱۲۹۶۱۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

«کودکان اُتیسمی» روی مرز باریک مرگ و زندگی

خبرگزاری مهر؛ گروه مجله_ زهرا افسر: عکس یک دختربچه اصفهانی صفحه شبکه‌های اجتماعی‌ام را پر کرده بود؛ عکس دیانای بالای آن بزرگ نوشته: «گم شده». چند روزی اخبار را زیر و رو می‌کنم اما کسی از پیدا شدن دخترک ۱۱ ساله چیزی نمی‌گوید. تا اینکه خبر دیگری از دیانا «دختر بچه گم شده اصفهانی» پخش می‌شود.

دیانا گم نشده بود؛ مادرش او را به یک باغ متروکه برده و با چاقو دخترش را به قتل رسانده؛ بعد جسدش را آتش زده و همه جا اعلام کرده که دخترش مفقود شده است. چند روز از این خبر می‌گذرد اما فکر این دختر از سرم بیرون نیامده‌. بستگان نزدیکش گفته‌اند این دختر مبتلا به «اتیسم» بوده است. بغض تمام وجودم را می‌گیرد. به دیانا فکر می‌کنم؛ به مادرش و به تمام کودکان اتیسمی و خانواده‌هایشان.

نجات مهدی‌ها

از همان ابتدای کودکی، دایره افرادی که می‌توانست با آنها ارتباط برقرار کند بسیار محدود بود. در اولین رفتارهای مهدی، مادرش فکر می‌کرد کودکش اجتماعی نیست و این کاملاً طبیعی است. اما بعد از مدتی علائم جدی‌تری از خود را نشان دادند.

مهدی رفتارها و نگاه‌های متفاوت‌تری از هم سن و سال‌های خودش داشت و نداشتن قدرت تکلم به اضافه موارد دیگری که روز به روز در او ظهور می‌کرد مادرش را مصمم کرد تا پیگیر این حالات فرزندش باشد. مهدی دچار اختلال یکپارچگی حسی بود؛ یعنی اگر سرش به جایی برخورد می‌کرد درد را احساس نمی‌کرد؛ اگر ساعت‌ها غذا نمی‌خورد گرسنه نمی‌شد یا بعد از غذا خوردن احساس سیری نداشت. بروز رفتارهای کلیشه‌ای و حرکتی، علائم بیش فعالی و حتی مشکلات گوارشی موارد دیگری بود که نشان می‌داد مهدی شرایط ویژه‌ای دارد.

مادرش که یک زن دهه شصتی است از همان روزهای اول مواجهه با این علائم به خوبی در مورد این اختلال تحقیق کرد و به موقع درمان فرزندش را شروع کرد. سال‌های ۸۸-۸۹ میزان آگاهی نسبت به اختلال اتیسم تقریباً صفر بود تا جایی که حتی عده زیادی از اقوام و آشنایان این مادر سعی کردند او را از پیگیری این اختلال منصرف کنند و نسبت به این موضوع بسیار بدبین بودند. اما زن جوان دست برنداشت و با پیگیری‌هایش متوجه شرایط مهدی شد. خیلی زود درمان کودک دو ساله شروع شد و همین رسیدگی به موقع باعث شد مهدی حالا در سن ۱۶ سالگی با یک بچه سالم تقریباً فرقی نداشته باشد و اگر کسی گذشته او را نداند چندان متوجه این اختلال در او نمی‌شود؛ هرچند که این اختلال تا آخر عمر با او همراه است اما شدت آن بسیار کاهش یافته و کنترل شده است.

مدارا با ترس

مهدی کودک مبتلا به اتیسم به همراه مادرش در مراکز توانبخشی دوره‌های لازم را می‌دیدند و آموزش آنها همچنان ادامه داشت. او به دستور پزشک داروهایی را برای افزایش سطح تمرکزش مصرف می‌کرد تا بتواند در هفت‌سالگی مانند بچه‌های دیگر به مدرسه برود. سال ۹۴ برای خواندن اول ابتدایی به مدرسه رفت؛ اما نه یک مدرسه عادی. او باید سال سرنوشت‌ساز کلاس اول را در مدرسه استثنایی می‌گذراند؛ سالی که معمولاً در ذهن و شکل‌گیری پایه تحصیلی همه کودکان بسیار تأثیرگذار است مخصوصاً برای کودک اتیسمی که شرایط احساسی ویژه‌ای را تجربه می‌کند.

مهدی، روزهای اول با مادر یا دخترخاله‌اش سر کلاس درس می‌رفت؛ اما طولی نکشید که با محیط ارتباط برقرار کرد و توانست تنها پشت نیمکت بنشیند. ترسی که مهدی هفت ساله داشت این بود که نکند برای بازگشت از مدرسه دیر به دنبالش بروند. برای همین یک سوال را مکرراً تکرار می‌کرد: «مامان! یعنی مدرسه‌م تمام شد، تو جلوی دری؟».

مطالعات و تحقیقات پزشکی نشان داده که کودکان دارای اختلال اتیسم، ترس‌های شدید اجتماعی و احساسی را تجربه می‌کنند، ترس‌هایی که شاید برای کودکان یا افراد دیگر معنایی نداشته باشد و غیر منطقی به نظر برسد؛ اما تمام وجود فرد مبتلا به اتیسم را در برمی‌گیرد و باعث می‌شود علائم و رفتارهای غیرعادی در او تشدید شوند. کنار آمدن با ترس‌های مختلف افراد مبتلا به اتیسم یکی از دشوارترین مواردی است که خانواده‌ای این افراد با آنها مواجه‌اند و به صبر زیاد و روحیه قوی برای مدارا با آن نیاز دارند.

اختلال یا استعداد؟

چند ماه گذشت و مادر مهدی خوشحال بود که توانسته با پیگیری به موقع، کودکش را در همان سن هفت سالگی به مدرسه بفرستد؛ تا اینکه یک روز مهدی ناراحت به خانه آمد و گفت دیگر نمی‌خواهد مدرسه برود. وقتی دلیلش را پرسیدند جواب داد: «من از بچه‌های دیگر دیرتر یاد می‌گیرم و آنها من را مسخره می‌کنند.» خانواده‌اش گمان کردند بهانه می‌آورد تا از زیر درس خواندن فرار کند؛ اما پایان کلاس اول ابتدایی که رسید، مدیر مدرسه کارنامه‌ها را تحویل داد و به مادر مهدی گفت باید یک بار دیگر بخاطر شرایط خاصش اول ابتدایی را تکرار کند. او در ریاضی و نقاشی خوب بود اما در فارسی نه. مهدی فارسی را از سمت چپ می‌نوشت؛ کاری که شاید بیش از یک اختلال یک استعداد و توانایی خاص باشد.

دومین سالی که مهدی کلاس اول بود هم تمام شد اما بار دیگر به او گفتند که نمی‌تواند به کلاس دوم برود. بالاخره با پیگیری‌های فراوان مادر مهدی مشخص شد دلیل عقب ماندن فرزندش از سایر دانش‌آموزان کلاس این است که بچه‌هایی که از لحاظ ذهنی مشکل دارند با آنها که معلولیت جسمی دارند و از نظر مغزی سالم هستند، با هم در یک کلاس هستند. در چنین شرایطی طبیعی بود که کودکان اتیسمی و کودکانی که از نظر ذهنی شرایط خاصی دارند از بقیه دانش‌آموزان عقب بمانند.

مهدی حالا ۱۶ سال دارد و چند سالی است به همراه خانواده‌اش مهاجرت کرده است. کودکی که دو سال در کلاس اول ابتدایی درجا زده بود هفت ماه بعد از مهاجرت به ایتالیا می‌توانست به ایتالیایی حرف بزند و بنویسد. حالا موفق شده در سن ۱۶ سالگی وارد دانشگاه شود؛ هرچند هنوز با برخی ترس‌ها و اضطراب‌ها و علائم دیگری از اتیسم دست و پنجه نرم می‌کند.

آدم امن کودکان خاص باشید

نکته مهم این است که با گذشت سال‌های زیاد از شناسایی اختلالاتی مانند اتیسم، هنوز هم آگاهی چندانی نسبت به آن وجود ندارد. رسانه‌های مختلف، تولیدکنندگان آثار صوتی و تصویری و دستگاه‌های مربوطه، برای شناساندن بیماری‌های خاص و فرهنگ رفتار با آنان چه کرده‌اند؟ چند اثر هنری در این زمینه ساخته شده است؟

فارغ از حوزه رسانه، کارکنان مراکز مختلف از کادر درمان و آموزش گرفته تا خدمات مختلف و شرکت‌های خصوصی زمانی آگاهی و اطلاعات لازم درباره نحوه رفتار با این افراد را دارند؟ این کودکان روزی بزرگ می‌شوند و ح تی اگر در محیط تحصیلی جداگانه‌ای درس خوانده باشند، نیاز دارند روزی کنار بقیه مردم وارد بازار کار شوند. گروه‌های مخالف جامعه چقدر پذیرش، معرفت و دانش کافی برای تعامل صحیح با این افراد را دارند؟

هرچند امروزه آموزش‌های بیشتری درباره چگونگی رفتار با این کودکان به مردم داده شده؛ اما هنوز نوع رفتار صحیح با افراد اتیسمی آن طور که باید در جامعه فراگیر نشده است. نه تنها جامعه، حتی اطرافیان این کودکان ممکن است هنوز با این خلأ آموزشی مواجه باشند و درست ندانند که طرز برخورد با یک اتیسمی چگونه است. خیلی اوقات بستگان، ناخواسته روان کودک دارای اختلال اتیسم را مورد آزار قرار می‌دهند و این در حالی است که این افراد اتیسمی به هیچ عنوان نباید از طرف نزدیکان خود احساس ترس و ناامنی کنند.

کوچک‌ترین جملات یا رفتارهای تهدیدآمیزی که شاید در مواجهه با کودکان عادی استفاده می‌شود برای کودک اتیسمی حکم یک محرک عصبی را دارد و او را به شدت به هم می‌ریزد؛ حتی ممکن است باعث حس ناامنی و ترس ابدی در او شود، طوری که در بزرگسالی به صورت جدی احساس وحشت، او را آزار دهد. نزدیکان این افراد باید آدمِ امن زندگی کودک خود باشند و این حتماً به بهبود سریع‌تر آنها کمک کنید. اگر کودکی با بیماری خاص به شما اعتماد کند راحت‌تر تمرینات توانبخشی را انجام می‌دهد و شما را دشمن خود نمی‌داند. این همان راز بزرگی است که این خانواده‌ها باید آن را بدانند و راه و روش‌اش را پیدا کنند.

بی‌دفاع؛ مثل یک نوزاد

حتماً دیده‌اید وقتی یک نوزاد متولد می‌شود با هر گریه او، دیگران نظرهای متفاوت می‌دهند زیرا متوجه خواسته نوزاد نمی‌شوند. ماجرای کودکان مبتلا به اتیسم هم همین است؛ آنها از سایر هم سن و سال‌های خود مظلوم‌تر و به نوعی بسیار بی‌دفاع هستند؛ مغز فرد اتیسمی نمی‌تواند در زمینه رفتارهای اجتماعی و مهارت‌های ارتباطی به درستی عمل کند و به همین دلیل است که اکثر آنان منزوی هستند و نمی‌توانند از همان سال‌های اولیه رشد خود، با دیگران ارتباط برقرار کنند. اولین زنگ خطر برای خانواده‌ها می‌تواند همین ارتباط نگرفتن کودکان با محیط پیرامون باشد.

مورد دیگری که افراد حتی بزرگسال مبتلا به اتیسم ممکن است به آن دچار باشند؛ نداشتن قدرت تکلم است. همچنین این افراد در برابر تغییر رفتارهای تکراری و کلیشه‌ای مقاومت دارند و در برقراری ارتباط چشمی تا حدی ناتوان هستند. همچنین این افراد نمی‌توانند پاسخ مناسبی به محرکات محیطی نشان بدهند. اختلالات اتیسم، از لحاظ شدت علائم با یکدیگر متفاوت هستند و در سه سطح کلی دسته‌بندی می‌شوند: «سطح نیازمند حمایت، سطح نیازمند حمایت زیاد، سطح نیازمند حمایت بسیار زیاد»

نکته حائز اهمیت این است که اگر خانواده‌ها از همان سنین پایین موارد گفته شده و علائم کلی بیماری‌های خاص از جمله اتیسم را بدانند و در صورت مشاهده آنها در کودک خود به پزشک مراجعه کنند؛ می‌توانند درمان را شروع کنند و آینده او را نجات دهند. البته به شرط آن که در تشخیص این علائم دچار وسواس فکری نشوند و فقط به تشخیص قطعی پزشک تکیه داشته باشند.

نقطه امن بیرون از گود

اتفاق دختر بچه اصفهانی نه اولین مورد است نه احتمالاً آخرین. پرونده دیانا یادآوری کرد هر خانواده‌ای توان، آگاهی، صبر و قدرت مالی لازم حمایت و مراقبت از کودکان اتیسمی را ندارد؛ یادآوری کرد همه کودکان اتیسمی به اندازه مهدی خوش‌اقبال نیستند و شانس زندگی در خانواده‌ای را ندارند که تمام وقت در اختیار آنان باشند.

همه کسانی که بیرون از گود نشسته‌اند مادر کودک اصفهانی را مقصر می‌دانند؛ هرچند در غیرانسانی بودن اقدام او هیچ شکی نیست اما اگر مادر یا پدر آموزش‌های لازم را ندیده باشند، تحت حمایت‌های روان‌شناختی قرار نگیرند و در ثبات روانی قابل اطمینانی نباشند، وقوع چنین اتفاقات تلخ و آزاردهنده‌ای بعید نیست.

اکثر خانواده‌هایی که کودک مبتلا به بیماری خاص مثل اتیسم دارند، تا تجربه کردن آسیب جدی فاصله چندانی ندارند. عدم حمایت‌های مادی و معنوی و ناآگاهی گسترده در سطح جامعه این خانواده‌ها را مشکلات جدی مواجه می‌کند و سرنوشت بسیاری از زوج‌هایی که فرزند آنها دچار بیماری‌های خاص باشد به جدایی و طلاق منجر می‌شود.

یک جست‌وجوی ساده در شبکه‌های اجتماعی، ناامیدی والدین این کودکان را نشان می‌دهد. روشن است که اگر این خوانده‌ها به حال خود رها شوند و ساز و کارها مناسب برای حمایت از آنها تقویت نشود، نه تنها در بیماری اتیسم بلکه در ۲۶ گروه بیماری دیگر که در زیرمجموعه بیماری‌های خاص قرار گرفته‌اند شاهد این سرنوشت‌های تلخ خواهیم بود. اینکه سرنوشت یک کودک مبتلا به بیماری خاص، شبیه مهدی باشد یا دیانا، تا حد زیادی می‌تواند در دستان مسؤولان باشد…‌

کد خبر 6099238